Geneza KPN w Szczecinie wiąże się z działalnością Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W sierpniu 1977 powstał tutaj Punkt Konsultacyjno-Informacyjny (PKI) ROPCiO, w którym dyżury pełnili Grzegorz Prątnicki, Jan Tarnowski, Mieczysław Ustasiak i Jacek Zakrzewski. Na wykłady zapraszani byli m.in.: Władysław Bartoszewski, Wiesław Chrzanowski, Stefan Kisielewski i Stanisław Stomma. Na przełomie lat 1977 i 1978 dwukrotnie przebywał z wykładami w Szczecnie Leszek Moczulski: 10 października 1977 - przedstawił w kościele jezuitów wykład pt. "Walory moralne Polaków 1939 r." a 20 stycznia 1978 w kościele św. Jana Ewangelisty (w obecności 1-1,5 tys. osób) - "Rzeczpospolita jako wartość moralna". W czasie drugiej wizyty w Szczecinie Moczulski sondował możliwość współpracy tamtejszego SKS z Ruchem Obrony.

"Otwarta formuła ROPCiO ułatwiała wprawdzie podejmowanie działań na rzecz poszanowania praw obywatelskich bez wyraźnej deklaracji przystąpienia do organizacji politycznej, z drugiej strony jednak brak wewnętrznych struktur stwarzał niebezpieczeństwo przenikania do Ruchu agentów Służby Bezpieczeństwa" [Waligóra, ROPCiO, s. 67]. Zjawisko to możemy obserwować we wszystkich ośrodkach Ruchu Obrony. Występowało ono także w Szczecinie.

Gdy doszło do rozłamu w ROPCiO w 1978 uczestnicy Ruchu związani z PKI (Prątnicki, Tarnowski, Ustasiak) poparli Andrzeja Czumę (co było naturalne, gdyż w Szczecinie Duszpasterstwo Akademickie prowadził jezuita o. Huberet Czuma), zaś  Ryszard Fryga, Marek Lachowicz i Ryszard Nowak opowiedzieli się przy Moczulskim. Dziś wiemy, że dwaj ostatni byli już w tym czasie ewidencjonowani przez SB jako jej tajni współpracownicy i działali na polecenie swoich oficerów prowadzących. Te trzy  nazwiska znajdujemy później pod Aktem Założycielskim KPN jako nazwiska członków-założycieli. Oprócz nich byli tam jeszcze dwaj inni szczecinianie: Jerzy Sychut oraz Jan Bogusławski. Pod tym ostatnim imieniem i nazwiskiem miał się kryć (wg. Nowaka, który zgłosił Moczulskiemu wszystkie te nazwiska) Radzimierz Nowakowski. Gdy ten wycofał się z działalności w KPN pseudonim "Jan Bogusławski" przypisywano Tadeuszowi Cierzuchowi. W stoczni wydawnictwa KPN kolportował także Tadeusz Lichota (współpracownik Edmunda Bałuki) a wśród młodzieży szkolnej i studenckiej - Artur Kubicki. Do kolporterów wydawnictw KPN należał także Marek Grzegorzewski. Ze szczecińską Konfederacją współpracował także Wiesław Parchimowicz związany z RMP.

Szczecin został siedzibą jednego z czterech utworzonych wówczas Obszarów KPN - Obszaru Północnego (jego szefem został Nowak). SB - wykorzystując swą agenturę - skutecznie hamowała działalność Konfederacji w mieście, przejmując operacyjnie prasę, książki, ulotki i znaczki przywożone z Warszawy. Mimo to szczecińska KPN przeprowadziła w marcu 1980 akcję ulotkową związaną z wyborami do Sejmu a 13 kwietnia 1980 po uroczystej mszy świętej na murach katedry szczecińskiej zawisła (i była dwukrotnie zdejmowana) wielka ulotka zawierająca informacje dotyczące Katynia, podpisana przez KAB obszaru szczecińskiego KPN.

26 lipca w pierwszym Kongresie KPN w Lądku Zdroju uczestniczyły 3 osoby ze Szczecina: Sychut, Nowak i Lachowicz.

***

W Gorzowie Wielkopolski nieudaną próbę utworzenia KPN podjęła grupa działaczy PAX utrzymujących kontakty z Romualdem Szeremietiewem (Wojciech Szczepanowski, Jerzy Sikora).