Okres poprzedzający Marsz w 1985 roku był szczególnie trudny dla jego stałych uczestników.
          Jesienią 1984 roku przed Kolegium do spraw Wykroczeń w Jędrzejowie stanęło 64 uczestników poprzedniego Marszu. Formalnym powodem było naruszenie art. 52 par. 1 pkt 4 kodeksu wykroczeń (udział w nielegalnym zgromadzeniu). Trzyosobowy skład orzekający miasta i gminy Jędrzejów (w składzie: Ryszard Skrobot – przewodniczący oraz Adam Kałka i Stefan Dobrowolski) orzekł grzywny w wysokości od kilku do 15 tys. zł. Druga instancja w Kielcach (T. Rogoziński, L. Makowska, J. Kęcki oraz D. Milner) utrzymała te kary w mocy. Część osób zapłaciła grzywny, niektórym sfinansowały je kościelne komitety pomocy represjonowanym, inni – zwłaszcza jeśli nie mieli stałego źródła dochodu ani majątku, który mógłby zająć komornik – odmówili płacenia. Annę Fischer zwolniono dyscyplinarnie z pracy w szkole (a gdy wygrała proces w sądzie pracy, zwolniono ją w trybie zwykłym). Adam Ostoja-Owsiany miał postępowanie dyscyplinarne na łódzkiej uczelni. Właścicielowi zajazdu w Łączynie wypowiedziano umowę najmu, a gdy wynajął inny lokal, mający gorszą lokalizację, nękano go kontrolami, wreszcie doprowadzono do choroby nerwowej.
          Porwanie, a następnie zamordowanie ks. Jerzego w październiku 1984 roku oraz inne przypadki niewyjaśnionych śmierci, pobić przez nieznanych sprawców oraz zastraszania działaczy opozycji, spowodowały powstanie w Krakowie 7 listopada 1984 roku Inicjatywy w Obronie Praw Człowieka „Przeciw Przemocy”. Była to pierwsza grupa opozycyjna w kraju, która podjęła jawne działanie przeciwko władzy po 13 Grudnia. Wśród 22 założycieli Inicjatywy było 8 wcześniejszych uczestników Kadrówek (7 z KPN): Marek Bik, Andrzej Izdebski, Maria Koczur, Zygmunt Łenyk, Mieczysław Majdzik, Przemysław Markiewicz, Wojciech Pęgiel i Witold Toś.
          10 lutego 1985 roku ukazał się pierwszy (podwójny) numer pisma „6 Sierpnia”, wydawanego przez Wojciecha Pęgiela. W pierwszych dwóch numerach opublikowano wszystkie komunikaty Inicjatywy (nr 1-13) za okres 14 listopada 1984 – 16 marca 1985, a także Memorandum Rady Politycznej KPN, domagające się wykonania przez Sowietów zobowiązań podjętych 40 lat wcześniej w Jałcie, dotyczących wolnych wyborów w Polsce.
          Z kolei 9 marca 1985 roku oddział antyterrorystów rozbił zebranie Rady Politycznej KPN w Warszawie, w którym brało udział dwóch uczestników Kadrówek: Pęgiel i Łenyk. Obydwaj zostali wkrótce zwolnieni (Łenyk ze względu na niepełnosprawność, prawie całkowitą utratę wzroku, Pęgiel był tam formalnie jako jego przewodnik), ale pozostałych pięciu uczestników zebrania zatrzymano w areszcie i postawiono przed sądem.
          W lutym 1985 roku aresztowany został w Warszawie po wyjściu z mieszkania Leszka Moczulskiego uczestnik Kadrówek w latach 1983 i 1984 Jacek Torbicz. Wyszedł na wolność po 9 miesiącach. W czerwcu 1985 roku trafił do aresztu uczestnik Kadrówki w 1984 roku, związany z KPN działacz nowohuckiej     Solidarności Adam Słupek. Został skazany w styczniu 1986 roku na 2 lata więzienia.
          W grudniu 1984 roku w mieszkaniu Tukałły spotkało się grono przygotowujące XX (5) Marsz, m.in.: Kulak (komendant) oraz Witek z Kielc, a także: Pęgiel, Tukałło, Nowakowski, Marcinek i Stawiarski z Krakowa. Postanowiono skończyć z prowizorką i opracowano Regulamin Marszów, który m.in. zabraniał spożywania alkoholu na trasie oraz przewidywał podział na noclegach na grupy żeńskie i męskie (jak na pielgrzymkach). Zdecydowano się na koncepcję BIM-BOM, tzn. utworzono Biuro Informacji Marszu, które miało funkcjonować cały rok, oraz Biuro Organizacji Marszu, które miało rozpoczynać działalność na miesiąc przed Marszem. Oba biura miały wyłonić komendę Marszu. Aby utrudnić MO i SB obserwowanie przebiegu Marszu, postanowiono podzielić uczestników na 4 plutony, co było nawiązaniem do historycznych plutonów I kompanii kadrowej. Nazwano je imionami dowódców plutonów z 1914 roku: pierwszy – Kazimierza Herwina-Piątka, drugi – Henryka Kroka-Paszkowskiego, trzeci – Stanisława Burchardta-Bukackiego, czwarty – Jana Kruka-Kruszewskiego.