Praktycznie od jesieni 1980 kierownictwo lubelskiej Konfederacji przeszło w ręce Piotra Opozdy a organem prasowym lubelskiej KPN stało się pismo "Słowo", wydawane przez Opozdę, Jana Piechockiego i Andrzeja Ruksa. Opozda był równocześnie zastępcą Stanisława Krajskiego - szefa młodzieżówki KPN w Obszarze I Centralnym.

11 listopada 1980 KPN zorganizowała w Lublinie wielką manifestację patriotyczną. Po mszy w kościele oo. kapucynów przy Placu Litewskim kilka tysięcy osób z transparentami, flagami i pochodniami przeszło pod pomnik Unii Lubelskiej. Modlitwę prowadził o. Bronisław Sroka, rezolucję w obronie uwięzionych działaczy KPN odczytała Teresa Koprowska a studenci KUL: Opozda i Piotr Szczudłowski wygłosili przemówienia. Był to punkt zwrotny w historii lubelskiej KPN - wyraźnie wzrosło grono jej członków i sympatyków.

14 listopada 1980 Opozda i Szczudłowski zostali aresztowani (na 1 dzień). Śledztwo trwało kilka miesięcy (w 1984 zostało ostatecznie umorzone na mocy amnestii). 

Mimo tych represji lubelska KPN zorganizowała w 1981 kolejne manifestacje patriotyczne po mszach św. za ojczyznę: w rocznicę Zbrodni Katyńskiej (w kwietniu 1981), 3 Maja i w Święto Niepodległości (obchody zorganizowano 8 listopada 1981).

Inaczej niż w innych regionach, lubelski KOWzaP (utworzony w marcu 1981 pod nazwą Komitet Obrony Ludzi Prześladowanych za Przekonania) nie prowadził aktywnej działalności i nie stał się narzędziem wzrostu organizacyjnego KPN. W składzie Komitetu nie było zresztą działaczy Konfederacji. Nieco bardziej aktywny był utworzony (w kwietniu 1981) studencki MKOWzaP, który w maju 1981 zorganizował 600-osobową demonstrację w Lublinie.

Rozbudowa struktur KPN nastąpiła głównie w środowiskach młodzieżowych. Młodzież licealna utworzyła Ruch Szańca (Mariusz Badyński, Marek Miszczak, Grzegorz Wysok, Paweł Zaborowski), która organizowała akcje małego sabotażu oraz wydawała pismo "Szaniec". 

Z KPN współpracowała także zakonspirowana grupa młodzieżowa (Adam Kasperek, Cezary Wach), która przeprowadziła głośne w Lublinie akcje: zanieczyszczenia pomnika wdzięczności Armii Czerwonej oraz obrzucenia kamieniami gmachu KW MO. 

W 1981 grupy młodzieżowe związane z KPN powstały także w Zamościu, Tomaszowie Lubelskim oraz Biłgoraju. Grupa zamojska (Radosław Sarnicki i Andrzej Teterycz pod kierunkiem pracującego w tym czasie na etacie związkowym w Zamościu Opozdy) zorganizowała 10 listopada 1981 uroczystości religijno-patriotyczne z okazji 11 Listopada, co spowodowało ostrą reakcję władz (zatrzymania i przesłuchania młodzieży licealnej w Zamościu i okolicach).