Powstanie KPN w Białymstoku wiąże się, podobnie jak w wielu innych regionach, z działalnością Komitetów Obrony Więzionych za Przekonania. W maju 1981 studenci Filii UW w Białymstoku utworzyli pierwszy uczelniany KOWzaP, potem w ich ślady poszli studenci Politechniki Białostockiej i Akademii Medycznej. Jeszcze w tym samym miesiącu powstał Międzyuczelniany KOWzaP, a 25 maja odbyła się wielka demonstracja (1,5 tys. osób) przed gmachem KW PZPR w obronie więzionych przywódców Konfederacji.

Robotnicza "S" na Podlasiu niechętnie odnosiła się do postulatów uwolnienia przywódców KPN. Wprawdzie już w marcu 1981 działacze "S" podjęli akcję zbierania podpisów pod apelem o uwolnienie Leszka Moczulskiego i innych więźniów politycznych w Białostockich Zakładach Przemysłu Bawełnianego "Fasty", jednak - po ukazaniu się w telewizji programu krytykującego Moczulskiego - akcję przerwano a zebrane 150 podpisów zniszczono. Ostatecznie jednak 16 lipca 1981 powstał Białostocki KOWzaP (jego działalność wspierała m.in. członkini Zarządu Regionu "S" - Stanisława Dudzińska).

Działalność KOWzaP-ów w Białymstoku polegała na zbieraniu podpisów pod petycjami o uwolnienie więzionych działaczy KPN, organizowaniu pikiet oraz wydawaniu ulotek.

W czerwcu 1981 ustanowiono pełnomocnika KPN na woj. białostockie (został nim Longin Kiercul) a działacze KOWzaP-ów przystąpili do budowy struktur KPN. W Białymstoku odbyły się spotkania z Marią Moczulską a Kiercul jeździł do Warszawy i m.in. brał udział w procesie przywódców Konfederacji (był jedną z osób, która nagrywała przebieg rozprawy).

W listopadzie 1981 Okręg białostocki KPN liczył już ok. 40 osób i wydano pierwszy numer pisma kapeenowskiego - "Czyn". Szefem KAB-u i redaktorem "Czynu" został Krzysztof Bondaryk (student FUW, jeden z założycieli uczelnianego KOWzaP). Do najaktywniejszych działaczy Konfederacji należeli także: Zenon Biender, Jerzy Korolkiewicz, Bogusław Sokołowski. Okręg białostocki KPN podlegał pod Obszar Centralny w Warszawie.