„Polskie miesiące” (1968, 1970, 1976) w dużej mierze, jeśli nie w przeważającej mierze, były właśnie takimi buntami wewnątrzsystemowymi. Były „buntami niewolników”, którzy chcieli, żeby było lepiej. Dopiero z czasem, gdyby bezpieka na to pozwoliła, te ruchy rozwinęłyby się w kierunku niepodległościowym.

Mówię to wszystko dlatego, żeby jeszcze raz podkreślić, że hasło niepodległości podniesione przez KPN w 1979 roku było czymś zupełnie nowym również na ówczesnej mapie opozycyjnej. Mieliśmy Komitet Obrony Robotników, który hasło niepodległości traktował z pewną podejrzliwością. Mieliśmy ROPCiO, które różniło się bardzo od KOR-u, ale hasła radykalnie niepodległościowe również budziły tam namysł i pewną obawę. Być może słowo „obawa” nie jest właściwe, być może były to kwestie taktyczne, niemniej jednak faktem jest, że kiedy 1 września 1979 ogłaszano powstanie KPN, była to pierwsza grupa polityczna, która po prostu mówiła o niepodległości. I była to pierwsza grupa polityczna, która nazwała się partią. I wreszcie – była to grupa polityczna, która chciała prowadzić działalność jawną, jako partia polityczna.

czytaj całość

Wyszukaj w Internetowym Archiwum Konfederacji Polski Niepodległej